Het meisje is terug in Cambridge, en het blog is terug van start! (Deze keer hopelijk een beetje frequenter... Mijn excuses en bewondering aan iedereen die dit blog nog leest na wekenlange stiltes.)

Voor de eerste keer helemaal alleen naar Cambridge gegaan, en veilig aangekomen. De voorbije dagen zijn vooral besteed aan vriendinnen, die ook allemaal langzaam maar zeker terugkomen. Een paar dagen geleden zijn we met een groepje en de ouders van een van mijn beste vriendinnen hier naar Grantchester gegaan voor thee en scones. Er waren foto's! Ik loop aan de linkerkant.



Vanaf vandaag heb ik het gevoel dat ik mijn studeer-mojo voor het trimester aan het terugvinden ben. Het is leuk om te zien welke dingen voor mij werken, alsof ik een persoonlijk studeerwoordenboek aan het aanleggen ben. Hete douches werken, lange wandelingen minder, ik neem het best pauze na ongeveer twee uur, en ik zit beter aan de zijkanten van de bib.

We weten nog altijd niet wanneer we onze eerste supervision hebben, wat een beetje vervelend is omdat we de dag ervoor ons essay moeten inleveren. Ik mik nu op een dinsdag-deadline, wat het vroegst mogelijk is, maar wie weet moet ik pas op donderdag klaar zijn! Ik denk dat dit een saai soort bezorgdheid is voor iedereen die geen Oxbridge arts-student is. ("Arts" zijn de humane wetenschappen en talen, waarvoor je elke week een essay moet schrijven. De "science"-studenten hebben meer verplichte lessen, maar geen essay.)

Ik denk dat de werkdag erop zit, dus ik sluit af. Ik nestel me in een deken met de soundtrack van Les Chansons d'amour, een tas thee, en een essay van Montaigne (die over vriendschap, voor mijn essay).