De laatste tijd is dit blog weer stilgevallen... En tijdens de vakantie zal ik wel niks te melden hebben behalve lees- en slaapavonturen. Het einde van het trimester is druk geweest! Ik heb mijn laatste essay gehad, mijn eerste vergadering met de andere redactieleden van the Mays (!), en ik moet nog inpakken.

Vandaag was het kerstdiner, omdat er tijdens de echte Kerst iedereen naar huis gaat. Maar hoe meer feestdagen, hoe beter! De formal hall is helemaal kerstig gemaakt, met een kerstboom en lichtjes, en we hebben Christmas pudding gehad en Christmas crackers opengeknald. In een Christmas cracker - een soort cilindervormig kadootje dat je met twee uit elkaar trekt en knalt - zit altijd één flauw mopje op een papiertje en één willekeurig speelgoedje...


Fijne Cambridge Christmas, allemaal!

Maandag! Begin van de laatste echte week... Tenzij je in Cambridgespeak denkt, dan zijn we pas in het midden van de zevende week. Maar toch, aangezien mijn supervisions, die het essay van de vorige week bespreken, op maandag zijn, is het ook het begin van een nieuwe week. Maar mijn allerlaatste lecture zal pas volgende week zijn...

Het is allemaal deel van het grote Tijd In Cambridge concept. Er is er weinig van en als je er toevallig hebt weet je niet meer waar het gebleven is.

Eerste dag van de zevende week! Dat betekent, nog twee weken trimester. (Want de weken beginnen op donderdag. Ik weet het. Cambridge. Niks mag gemakkelijk zijn. Op het emailsysteem dat we gebruiken heet het delete-knopje voor je emails "Expunge".) De weken vliegen hier voorbij - terwijl je 's avonds nog maar een vage herinnering hebt van wat je 's ochtends hebt gedaan.

En dat is leuke dingen! Hopelijk! Of in mijn geval, waarschijnlijk iets in de trant van, slapen of thee maken of doen alsof ik niet slaap of bagels eten. Bagels zijn mijn nieuwe lievelingsding, samen met misschien J.D. Salinger. (Ik heb net Franny and Zooey gekocht in een tweedehands sale.) En Milton! We hebben twee hele weken voor ons laatste essay omdat Paradise Lost zo lang is, dus ik kan doen alsof ik een weekend heb. Te gek.

Ook te gek: Topshop. Het beste aan de winter, naast Sinterklaas en Chrismukkah, is duidelijk winterjassen. Woo.

Hey, jongens. Geen zorgen, ik leef nog! Maar ziek worden in Cambridge is geen goed idee, vooral niet in dezelfde week dat je weekendbezoek krijgt en maar één Marlowe-toneelstuk hebt gelezen. Dat was twee weken geleden, en vorige week was inhalen inhalen.

Maar ook! Londen! Onze DoS nam ons mee naar de National Gallery en de National Portrait Gallery, om portretten van de Tudors te zien. Eerste keer in Londen! Zelfs het weer werkte mee. Net zomer. Dankjewel, broeikaseffect.

Nu wordt het winterig, en ik kijk er wel naar uit om thuis te zijn met Kerstmis en Sinterklaas. Chocomelk, mandarijntjes, lichtjes in de straten...